vir´tu|ous|ness

vir´tu|ous|ness
vir|tu|ous «VUR chu uhs», adjective.
1. good; moral; righteous: »

virtuous conduct, a virtuous life.

SYNONYM(S): upright, worthy.
2. chaste; pure: »

a virtuous maiden.

3. Archaic. having inherent, natural virtue or power, often of magic or supernatural nature; endowed with potent beneficial medicinal powers.
[< Anglo-French, Old French vertuous, learned borrowing from Late Latin virtuōsus < virtus, -ūs virtue]
vir´tu|ous|ly, adverb.
vir´tu|ous|ness, noun.

Useful english dictionary. 2012.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • vir´tu|ous|ly — vir|tu|ous «VUR chu uhs», adjective. 1. good; moral; righteous: »virtuous conduct, a virtuous life. SYNONYM(S): upright, worthy. 2. chaste; pure: »a virtuous maiden …   Useful english dictionary

  • vir|tu|ous — «VUR chu uhs», adjective. 1. good; moral; righteous: »virtuous conduct, a virtuous life. SYNONYM(S): upright, worthy. 2. chaste; pure: »a virtuous maiden …   Useful english dictionary

  • ness — ness·ber·ry; ness·ler·iza·tion; ness·ler·ize; ness·ler s; new·fan·gled·ness; new·ness; news·i·ness; nice·ness; nig·gard·li·ness; nig·gard·ness; nigh·ness; nip·pi·ness; no·ble·ness; nois·i·ness; non·cha·lant·ness; north·er·li·ness; north·ness;… …   English syllables

  • ous — ovig·er·ous; ovu·lif·er·ous; ozon·if·er·ous; ozon·ous; pa·lav·er·ous; pal·la·dif·er·ous; pal·la·di·ous; pap·il·lif·er·ous; pap·u·lif·er·ous; par·ous; par·ri·cid·i·ous; pec·tin·ous; pe·dig·er·ous; pel·tig·er·ous; pen·tam·er·ous; pe·nu·ri·ous;… …   English syllables

  • vir — al·ka·ver·vir; cen·tum·vir; de·cem·vir; de·vir·gin·ate; du·um·vir; in·vir·tu·ate; qua·drum·vir; quin·que·vir; sep·tem·vir; tri·um·vir; tri·um·vir·al; vir; vir·e·lay; vir·eo; vir·e·on·i·dae; vir·ga; vir·gat·er; vir·ga·tion; vir·gil·ia;… …   English syllables

  • virtuousness — vir·tu·ous·ness …   English syllables

  • virtuous — vir•tu•ous [[t]ˈvɜr tʃu əs[/t]] adj. 1) pho conforming to moral and ethical principles; morally excellent; upright 2) chaste: a virtuous young person[/ex] • Etymology: 1300–50; vertuous < AF < LL virtuōsus= L virtu(s) virtue+ ōsus ous… …   From formal English to slang

  • virtuous — vir|tu|ous [ vɜrtʃuəs ] adjective behaving or done in a way that is morally good and right: She always tried to lead a virtuous life. a. used in a negative way for describing someone who thinks they are morally better than other people: Sam s… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Virtuous — Vir tu*ous (?; 135), a. [OE. vertuous, OF. vertuos, vertuous, F. vertueux, fr. L. Virtuous. See {Virtue}, and cf. {Virtuoso}.] 1. Possessing or exhibiting virtue. Specifically: [1913 Webster] (a) Exhibiting manly courage and strength; valorous;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Virtuously — Virtuous Vir tu*ous (?; 135), a. [OE. vertuous, OF. vertuos, vertuous, F. vertueux, fr. L. Virtuous. See {Virtue}, and cf. {Virtuoso}.] 1. Possessing or exhibiting virtue. Specifically: [1913 Webster] (a) Exhibiting manly courage and strength;… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”